Vivienne wordt wakker op de koude keukenvloer. Haar keel was dichtgeknepen. In paniek rent ze naar boven. Daar liggen haar twee kinderen te slapen. Gelukkig. Maar een ding weet ze wel: dit mag nooit meer gebeuren.
De maat is vol. In haar hoofd is nog maar een gedachte: nu of nooit. Ze weet dat hij elk moment thuis kan komen. Hij heeft haar al vaker bedreigd, haar en de kinderen. Met trillende handen pakt ze de telefoon op en belt 112.
Veilig Thuis
“Als er op de meldkamer een zaak binnenkomt dan wordt er hulp gevraagd en dan stem je af met elkaar. Wacht je op straat of moeten we meteen naar binnen? Kennen we die mensen? Misschien zijn we er al veel bij betrokken en is er een veiligheidsplan. Maar je helpt elkaar daarin ook. Daar waar de politie voorheen vaak uren moest praten en de buurt rustig moest maken, heb je nu meteen het goede gesprek met iedereen en stem je vervolgacties af en de politie kan meteen weg, wij kunnen de rest oppakken. Dus je helpt elkaar om je werk beter te doen. En duidelijkheid te vergroten. Slachtoffers zijn bovendien sneller bereid om hulp te accepteren in het moment. Als Veilig Thuis de volgende ochtend of een paar dagen later belt na een melding door de politie, dan wil of durft een slachtoffer soms al geen hulp meer te accepteren.”
Openbaar Ministerie (OM)
“Voor mij is Veiligheid Voorop de basis voor al het werk als het over huiselijk geweld gaat. Het is mijn stellige overtuiging dat hoe vaker we deze samenwerking vaker terugzien in onze dagelijkse praktijk, hoe meer mensen we kunnen helpen. Hoe meer levens we redden feitelijk. We hebben het een aantal jaar geleden in de praktijk ontworpen en getest en het werkt. Je kunt geweld niet stoppen in je eentje, maar wel als we samen de juiste stappen zetten.”
Politie agent Peter komt en besluit meteen afspraken te maken met het interventieteam van Veilig Thuis en het Crisisinterventieteam van de jeugdbescherming om een veilige plek te vinden.
De werkwijze van Peter is die van Samen op in Acuut. Binnen de veilige omgeving van het politiebureau kunnen de drie partijen direct verschillende acties uitzetten. De informatie van politie, het crisisinterventieteam en Veilig Thuis worden gebundeld. Er blijken meerdere meldingen bij Veilig Thuis bekend van dit gezin. De moeder is eerder niet ingegaan op aangeboden hulp. Uit angst. Door de krachten te bundelen wordt het helder dat zowel uit zorg en straf een hoop hulp geboden moet worden.
Door als collega’s vanuit verschillende disciplines direct fysiek bij de moeder en kinderen te zijn, kan iedereen vanuit een eigen expertise bijdragen aan de zaak, zonder eilandjes, alleen maar mensen die weten wat er op het spel staat. Geïntegreerd en methodisch worden de lijnen uitgezet om van de crisissituatie een gefaseerd plan met heldere interventies te maken.
De kinderen worden verzorgd en Vivienne krijgt een rustige plek op het politiebureau geboden om samen afspraken te maken over waar ze nu graag heen wil gaan en waar ze zich veilig voelt.
Iedereen pakt een eigen rol in het proces. De politie concentreert zich op het verzamelen van bewijs. Veilig Thuis begeleidt Vivienne hierbij omdat het proces emotioneel en intensief is. Ondertussen is jeugdzorg bezig met het zoeken van een geschikte verblijfplaats en zorgen verschillende agenten voor de nodige afleiding voor de kinderen.
Door het gesprek met Vivienne vermoedt de politie het bezit van wapens.
In overleg met de Officier van Justitie, wordt er op het adres een huiszoeking gedaan. Het netwerk richt zich op de domeinen zorg en straf. Zorg biedt in dit geval niet meer de enige oplossing, maar straf evenmin. De onderliggende problemen moeten breder worden aangepakt.
In de woning treffen ze inderdaad een vuurwapen en verschillende camera’s aan. De controle was overal, in elke kamer een oog dat meekijkt.
De partner wordt door politie aangehouden en ingesloten. Deze informatie neemt Veilig Thuis mee in het veiligheidsplan van Vivienne en de kinderen. De verblijfplaats, het uitschakelen van digitale volgmogelijkheden op de telefoon en het inlichten van een directe kring van familie en vrienden zijn voorbeelden van belangrijke onderdelen in deze fase.
Ook reclassering komt op dit moment in beeld voor het eerste contact met de man en gaat een verdere analyse uitvoeren waarbij er aandacht is voor het opvragen van de behoeften van het slachtoffer, zoals beschermingsmaatregelen. De Officier van Justitie besluit hem strafrechtelijk te vervolgen.
Vanuit de vrouwenopvang geeft Vivienne
aan terug te willen naar haar man.
De casus wordt nu ingebracht in het Actie-overleg dat wekelijks door alle netwerkpartners wordt gehouden. Het Actie-overleg is bedoeld voor casuïstiek met een hoog veiligheidsrisico, waarbij zorginterventies en strafrechtelijke/tactische interventies op elkaar worden afgestemd om zowel de huidige als toekomstige veiligheid te waarborgen. Veilig Thuis en de Politie zien een verhoogd risico op onveiligheid wanneer de partner wordt vrijgelaten.
“We weten dat het nog niet voorbij is. De angst dat ze teruggaat, die voelen we allemaal. Maar juist daarom moeten we scherp blijven, samen.”
Samen met reclassering en de Raad van de Kinderbescherming worden acties en handelingsperspectieven uitgezet. Er wordt gekeken wat er moet gebeuren wanneer de veiligheid van Vivienne en de kinderen weer in gevaar komt. Zo willen de netwerkpartners voorkomen dat een volgend incident als losstaande zaak wordt gezien en behandeld, maar als een kans om het patroon van geweld te doorbreken.
Het resultaat van Veiligheid Voorop
“Een stevige, systemische manier van samenwerken waarmee we onveilige situaties veel eerder signaleren en levens redden.”, Openbaar Ministerie.
